Dat er twee ROC-leerlingen in ons bedrijf aan de slag zijn, trok hem definitief over de streep. Hij heeft er zichtbaar plezier in om ze de kneepjes van ons vak bij te brengen. Hij snapt nu waarom ik in de bibliotheek een goede partner zag voor mijn plannen. De bieb van ‘vroeger’ is niet meer de bieb van nu. Het is een community library geworden, die midden in de samenleving staat en als geen ander partijen met elkaar weet te verbinden.
Er gebeurt ook gewoon veel leuks in de bibliotheek, heb ik ondervonden. En dat is dan weer pure winst, want zonder mijn plannen zou ik de bieb nooit hebben herontdekt. Dat kreeg overigens een vervolg: mijn vrouw Anneloes is sinds afgelopen zomer actief als vrijwilligster. Door mijn verhalen was ze
nieuwsgierig naar die ‘nieuwe bieb’ en zo ging ze eens mee naar het DigiTechniLab. Leuk om haar te laten zien wat het inhoudt. Techniek is voor haar toch altijd ‘ver-van-het-bed’ gebleven en dat vond ik toch wel jammer. Anneloes raakte in gesprek met vrijwilligerscoördinator Monique (zie de longread ‘
Vrijwilliger en beroepskracht samen in the spotlight’, 2016) en ze werd enthousiast door alle verhalen. Inmiddels brengt ze elke week boeken naar oudere mensen in Broekwijk die de voorkeur geven aan drukwerk boven digitale boeken. Bovendien overweegt ze om als taalvrijwilliger te starten bij het Taalhuis. Op dit moment is er echter een ‘stop’ op taalvrijwilligers, omdat het Taalhuis enkele betaalde mensen gaat aannemen. Als je het mij vraagt, hoeft dat niet tot een stop op vrijwilligers te leiden. Betaald of onbetaald: als mensen zich samen inzetten voor een bepaald doel, is iedere professional welkom. Dat heb ik zelf ook ervaren in mijn samenwerking bij het DigiTechniLab. Ik heb er toevallig gisteren een appje over gestuurd aan Valerie, want ik ben wel benieuwd naar de beweegredenen en ga er graag eens over in gesprek met BroekWijzer. Wellicht brengt mijn frisse blik ze op andere gedachten ;)